ตัวฉันนั้นมีค่า

บทกลอนจากความรู้สึก

ตัวฉันนั้นมีค่า
    หยิบฉันเถิดหยิบฉันถ้าอยากรู้                   
อยากเป็นผู้ที่มีวิชาหนา

หยิบฉันเถิดหยิบฉันนะแก้วตา                         
ฉันมีค่าเธอจะได้ไม่ลำเค็ญ

    เปิดฉันซิเปิดฉันให้เร็วเข้า                       
อันตัวเจ้าจงรีบอ่านสิ่งที่เห็น

อย่ามัวนอนเหมือนอย่างที่เคยเป็น                  
อย่าใจเย็นละเลยเนิ่นนานปี

    อ่านฉันแล้วเจ้าจะได้ซึ่งความรู้               
ไม่หดหู่ชื่นใจเป็นสุขี

มีความรู้เลี้ยงชีพชั่วชีวี                                  
ให้มั่งมีมั่นคงดั่งเจ้าหมาย

    มาเถิดมาอย่าช้ามาอ่านกัน                     
ทุกทุกวันเพียงบรรทัดอย่าห่างหาย
เพราะความรู้ในหนังสือมีมากมาย                  
อย่าให้สายเกินแก้นะเจ้าเอย

                           ศรแก้ว